Kim İçin Yaşıyorsun?

Arkadaş sohbetlerinde, hayata dair yapılan sohbetlerde defalarca duyduğumuz cümleler var; “Çocuklarım için yaşıyorum”, “Eşim ve çocuklarım için yaşıyorum.”, “Sevdiklerim için yaşıyorum.”…. Bunların yanında “Kendim ve sevdiklerim için yaşıyorum” sözünü pek duymayız.

Mesela “Çocuğum/çocuklarım için yaşıyorum” diyen bir kişi ömür boyunca hep kendi isteklerini hatta ihtiyaçlarını ihmal ederse, eksik yaşamış olarak bu dünyadan göç edecektir. Ebeveyninden kendini feda etmeyei öğrenen çocuk da, kendini sadece çoçuklarına adayacak, o da kendi arzu ve ihtiyaçlarından vazgeçerek mutsuz bir yaşam sürecektir. Ve bu anlayış kuşaktan kuşağa geçecek, hiç bir kuşak mutlu olmayacaktır.

Bir ilişkide kendini partnerine adayan bir kişi aynı zamanda, eşine bağımlı hale gelir. Her şeyi onun mutluluğuna odaklanarak yapar. Eşinin mutluğu onu mutlu! etmektedir. Ayrılık veya ölüm gibi durumlarda, büyük bir çöküş yaşar. Mutluluğunu eşinin, sevgilisinin mutluğuna bağlayarak ve ona bağımlı hale gelince ayrılık durumunu kabüllenemez.

Fedakarlık elbette çok güzel. Başkalarının da bizimle birlikte mutlu olmaları için, ailemizin, arkadaşlarımızın, çeşitli sosyal grupların, herkesin ortak çıkarına uygun tutum ve davranışlar elbette paha bicilmez. Bununla birlikte, fedakarlık ederken kendimizi feda etmemeliyiz. Hiç kimsenin mutluluğu için kendimizden vazgeçmemeliyiz. Zaten eğer kendimiz mutlu değilsek, kendimizi ne kadar feda edersek edelim, çevremizdekileri mutlu etmemiz mümkün değildir.

Kendimizden vazgeçmemeyi bencillik ve rekabet ile karıştırmamalıyız. Bencillik ve rekabetin olduğu yerde, bir ekonomi söylemi olan, “Bireyin hırsı toplumun gelişmesine katkı sağlar.” hakimdir. Hem kendimizin hem de bütünün iyiliğini arzuladığımız ortamda ise “Bireyin mutlu olması için, hem kendisi hem de ait olduğu grup için en iyi olanı yapması” anlayışı hakimdir.

Hayatımız için verdiğimiz kararlar, sergilediğimiz tutum ve davranışar kendimizi ve çevremiz için en iyi olandır. Kendimizi yada başkalarını gözardı ederek vereceğimiz kararlar, ne bizi ne de başkalarını mutlu edecektir. Her şeyde olduğu gibi kendimiz ve diğerleri arasında bir denge kurmalıyız. Ne sadece kendimiz için ne de başkaları için yaşamalaıyız.